Zaterdag 19 juli: Örebro en Nora

Wasdag! Met behulp van de huishoudelijke dienst van het hotel vul ik twee grote wasmachines en daarna ga ik een paar uur zalig lezen. Het is wel even zoeken naar de zon bij ons huisje; de ligging is zodanig dat er zon is tussen 12-18 uur, meestal de tijd dat wij op pad zijn. De ligging van onze buren (8) is gunstiger voor de zon.

Nadat ik nog het één en ander met de hand heb gewassen en ik de brandschone droge stapel was heb opgehaald, zijn ook de mannen klaar om te vertrekken. Helaas breekt dan net de aangekondigde onweersbui los… het eerste echte slechte weer in onze vakantie. Gelukkig hebben we een grote droogkast in de badkamer. Ik wist van het bestaan niet; het lijkt me een voorloper van de droger. Je hangt er de was over stangen, stelt temperatuur en tijd in en de natte was wordt met warme wind drooggeföhnd. In tegenstelling tot een droger worden alle kreukels uit de shirts geblazen. Je kunt de stangen ook verwijderen en dan is de kast groot genoeg om je er zelf in te warmen. Ik vraag me af of ie daar ook voor wordt gebruikt in dit wintersportgebied. 

Na de bui breekt de zon weer door en we vertrekken naar het stadje Örebro waar we vlakbij het Slot parkeren, bijgestaan door een aardige Zweed die we eerst verdachten als crimineel. Al die Zweedse thrillers doen wel wat met je hoor als je hier reist… 

Via het Slot lopen we het winkelgebied in, deze keer gericht op zoek naar schoenen voor Wouter want een schoen van hem is achtergebleven in Arvika. Omdat mijn bril wat gammel voelt, loop ik bij de Specsavers naar binnen. Daar blijkt dat er zo’n neusdingetje en een schroefje ontbreken. Dat me dat niet was opgevallen, geeft wel aan hoe weinig ik zie zonder bril. Hulde voor de Specsaversservice en geen kwaad woord over de wat grotere neusdingetjes die ik nu heb en die wat plakkerig op m’n neus aanvoelen.

Ook nieuwe schoenen worden gevonden en na een zalige late lunch bij de Taco bar zoeken we de auto weer op om langs de bijzondere watertoren Svampen (paddenstoel) te rijden.

Bij een reusachtige supermarkt (ICA-Max) slaan we voor de komende dagen proviand in. In dit opzicht doet Zweden niet onder voor Amerika; langs de snelwegen vind je ook in Zweden enorme shopping centra. Ook de mooie vergezichten, rustige wegen, lage snelheden, grindwegen, bossen, meren en het gesteente en verkeersgedrag doen ons regelmatig aan onze vakantie van vorig jaar denken. 

En zoals we in Amerika de overblijfselen zagen van de goudmijnen zo zien we in dit vakantiegebied Bergslagen de geschiedenis van de ijzererts- en kolenmijnen die zo’n 600 jaar terug gaat. Het stadje Nora lijkt me wel leuk voor een bezoek en dat blijkt een goede keuze. Het heeft nog houten huizen van z’n 300 jaar oud en een beroemde ijssalon sinds 1923 waar elke dag drie dagverse ijssmaken verkocht worden; dat is vandaag ons lekkere slechte toetje van de lunch en gelijk ons diner. 

Nora heeft een hele mooie ligging aan het meer Norasjön. Vandaag vonden daar de Scandinavische raceboot kampioenschappen plaats voor junioren en senioren. Dit zijn wat bootjes van de jeugd.

Terwijl de mannen nog wat rondkijken bij de raceboten, maak ik foto’s van het oude station. Als er een zonnig zomerbuitje komt, lopen we terug naar de auto maar dan ontdekt Wouter dat hij zijn telefoon kwijt is…

We starten een zoekactie langs onze wandelroute en dan blijkt gelukkig dat de eerlijke vinder de telefoon heeft afgegeven bij de receptie van de camping aan het meer.

Op de terugweg spotten we slechts een haas en weer geen eland (elk). Bij Kilsbergen Lodge besluiten we rechtdoor te rijden het Garphyttan NP in.

De zonsondergang geeft hele mooie beelden in de meertjes waar we langs komen. Als blijkt dat we op gevaarlijk militair terrein zijn, keren we toch maar om en maken we het rondje af – er lijkt geen eind aan te komen en wat blijkt de gps-app City Maps To Go dan weer handig te zijn met Ivo als navigator.
In ons huis kijken we een spannende Amerikaanse film en via de ondertiteling leren we veel Zweedse woorden.