Vrijdag 18 juli: Via Karlstad naar Annaboda

Vrijdagochtend pluk ik bosbessen uit eigen achterbos voor het ontbijt en we nemen die laatste ochtend op Ingestrand Camping maximaal de tijd voor we uitchecken: om 12 uur vertrekken we richting ons volgende verblijf in Ånnaboda. Onderweg komen we door Karlstad dat net als Stockholm een archipel is omdat het verdeeld is over verschillende eilanden. We parkeren bij toeval midden in het centrum onder een superdeluxe winkelgalerij van meer verdiepingen. We lopen naar de Bibliotheek om er bij het toeristenbureau een kaart te halen en lopen dan een rondje via de oude brug en het station naar de winkelstraten waar we een fika pauze houden bij Wayne’s coffee. 

Op de stadsplattegrond zien we dat we langs alle bijzonderheden van de stad zijn gelopen en na alle cultuur is het tijd om te shoppen. In een buitensportzaak pas ik een wandelrokje maar dat haalt het niet bij het rokje met binnenbroekje dat ik zoek van Lutha; frustrerend dat ze dat zelfs in Scandinavië niet(meer) hebben… Ik ben nieuwsgierig naar de winkelketen Åhlens dat op de Hema zou lijken. De confectie afdeling doet ons echter denken aan V&D met de verschillende kledingmerken maar het souterrain heeft inderdaad veel weg van onze Hema met leuke hebbedingen en design. Onze (lees: mijn) enige aankoop zijn 2 hemdjes bij Gina tricot (H&M zusje). Een paar jaar geleden kocht ik bij deze keten hemdjes toen ik met Astrid in Stockholm was. Ook toen werd het onverwacht erg warm, net als nu in Nederland en de verwachting voor de komende week hier. Die hemdjes komen vast van pas ; )

In Ånnaboda krijgen we een enorm leuke vakantiewoning toegewezen. Een ruime houten berghut mét veranda! We missen wel een buitentafel maar als de aardige receptioniste ons bedlinnen komt brengen, bemiddelt ze vriendelijk met onze Nederlandse buren waarna ze met Erik hun extra picknicktafel naar ons versleept. Als ik haar vraag waar ik onze was kan doen, zegt ze dat dat in de wijde omgeving niet kan en ook de stad Örebro heeft geen wasserette. Dan biedt ze aan met te helpen door samen de was te doen in de machine van het Conferentie-hotel – wat een schat van een meid. Ook kunnen we (bij uitzondering) eten in het hotel, al lopen zij en haar collega daar al de benen uit het lijf voor 120 dinergasten van een Golden Retriever Club. In Kilsbergen Lodge blijken zeer regelmatig Scandinavische hondenwedstrijden te zijn en de Golden Retrievers die nu tegen elkaar moesten strijden, mogen van mij allemaal een prijs want we hebben ze niet één keer horen blaffen terwijl er toch zo’n acht in de huisjes bij ons logeren.

Een paar dagen geleden waren er kampioenschappen met poedels. Zal er ook een poedelprijs zijn geweest?

Na het (buiten) eten, zoeken we de warmte en de Wifi op bij de receptie. Nu we beelden zien van de vliegtuigramp van 17 juli en de slachtoffers een gezicht en verhaal hebben, komt het flink binnen. Wat een nachtmerrie voor de nabestaanden… Omdat de Wifi in Zweden zeer beperkt is, we het nieuws op de radio niet kunnen verstaan en we geen tv kijken, wisten we hiervoor niet meer dan dat er een buitenlands vliegtuig onderweg van Schiphol naar Maleisië was neergehaald boven Oekraïne en dat er ook Nederlanders aan boord waren. Eerlijk gezegd gingen mijn gedachten gelijk uit naar de mogelijkheid dat dit het begin kan zijn van een derde wereldoorlog met Rusland als aanstichter maar waarbij Poetin zijn handen in onschuld wast.

Om onze zinnen wat te verzetten, toeren Erik en ik –laat in de avond– nog een rondje Ånnaboda om elanden te spotten. Ze zijn hier vrijwel uitgeroeid door de wolven maar er is nog een kleine kans dat we er één zien. We rijden over grindwegen langs mooie (vakantie)huizen en besluiten gedeeltelijk het Garphyttan NP in te rijden maar tevergeefs. We zien onderweg slechts twee dieren: een duif en een poes…