In
Nederland geldt vandaag een nationale dag van rouw en hoe treffend is het dat
we bij onze start vanaf station Slussen als één van de eerste gebouwen de
Nederlandse ambassade zien, met de vlag halfstok. We twijfelen nog even over
het tekenen van het condoleanceregister maar zien hier eerlijk gezegd het nut niet
zo van in en besluiten door te lopen.
Deze
ochtend heb ik zeer veel last van de warmte waardoor we al snel met een frisje
op een terras belanden om te acclimatiseren en dat helpt.
We wandelen verder
langs een straatje met oude huizen en daarna is de wijk Sofo ons doel zodat Ivo
er kan shoppen in de vele vintage winkels. Het assortiment valt wat tegen en
veel winkels zijn gesloten, net als toen ik hier met Astrid was. Enkele winkels
en café’s uit het boekje 100% Stockholm 1e druk bestaan zelfs niet
meer. We eten lekker bij Habibi en daarna slagen zowel Erik als Ivo in twee
winkels terwijl Wouter en ik zo veel mogelijk buiten de schaduw opzoeken.
We
houden Sofo en het hele Södermalm voor gezien en zoeken de natuur van
Längholmen op. Dat is inderdaad even zoeken en langs een eindeloze Söder
Mälerstrand weg komen we dan eindelijk op het eiland waar de Stockholmers zelf
bijkomen in parken, bossen en op strandjes langs het water. Na een ijsje is het
rond 16.00 uur en houden we een stilte moment. We ploffen op het eerste het
beste grasveld neer want man, wat put die warmte je uit. Erik slaapt al snel,
de jongens liggen even later muziek te luisteren op een bankje in de schaduw en
ik voel alleen maar gekriebel… Zodra ik ontdek dat het een mier is die een
dooie pier over mij vervoert, houd ik het voor gezien. Met Wouter loop ik naar
een rotsstrandje waar hij lekker gaat zonnen. Ik heb geen rust in mijn lijf en
wil verder. Met iedereen weer paraat steken we de Västerbron (brug) over naar het
eiland/stadsdeel Kungsholmen waar het in het park enorm druk is met zonnende
Zweden. Ons plan was een supermarktpicknick te houden in het park maar het
wordt toch een restaurant. Bij Mälar Paviljongen eten we op een drijvend terras
dat heel bijzonder voelt met alle golfslag. We komen er lekker bij met een
salade, een goed glas wijn en prachtig uitzicht.
We zijn weer helemaal
opgeladen om de laatste kilometers te lopen naar de metro. We zijn zelfs zo
uitgerust dat we bij de voorlaatste halte uitstappen voor een potje midgetgolf;
Erik wint.
Het
blijft warm, om 21.00 uur was het nog 27C. We gaan dus weer proberen met de
ramen open en de oordoppen in te gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten