Later
dan gepland vertrokken we met slecht weer richting Kiel. Bijzonder was het om
te zien hoe elke 80km de temperatuur een graadje steeg en zo reden we van 15C
naar 31C. We hadden gehoopt 2 uurtjes over te houden om in Kiel rond te
wandelen maar na een enorme file voor Bremen mochten we al blij zijn op tijd in te
kunnen checken bij Stenaline. Dat inchecken verloopt soepeltjes; barcode van de
bevestigingsbrief laten scannen bij een ‘douanepoortje’ en zonder verder
paspoorten te laten zien, konden we de boot op rijden en onze tas naar de hut
brengen. Buiten op het dek kwamen we gelijk bekenden tegen waarna we met een
wijntje en bier(tje) uit de wind in de zon gingen picknicken.
Behoorlijk rozig
en moe van de voorbereidingen en de reis deden we een dutje om vooral uitgerust
de wedstrijd Argentinië-Nederland uit te kunnen zitten. Wouter koos er echter
voor al om 20.00 uur een goede plek te kiezen in de televisielounge.
Voor
ons werd het wat schipperen en uiteindelijk had Ivo een plek in de ruimte bij
Wouter en zaten wij een verdieping lager met prima zicht op het scherm en met een
aardige Zweed achter ons die het tv commentaar in het Engels vertaalde. De
strekking was voortdurend dat Nederland het verdiende deze wedstrijd te mogen
winnen, maar helaas… Het had gelukkig geen invloed op de goede
vakantiebestemming; we praatten nog gezellig na met mensen uit Wognum en onze
Zweedse vriend waarna Erik en ik op het uitgestorven dek nog sterren gingen
kijken, maar helaas gaf de boot zelf te veel licht, wel mooi licht overigens…
Na een
prima nacht, lekkere douche en ontbijt zagen we op het dek hoe we de haven van
Göteborg naderden. Strak blauwe lucht en 24C vóór 9 uur dus dat beloofde veel
goeds.
Vanaf
de boot namen we de E6 naar Kungälv, waar we reden, liepen en koffie dronken in
het mooie oudste deel met houten huisjes.
Het was hier opvallend rustig en ook
onderweg valt de rust op. Hard rijden is hier onmogelijk; de maximum snelheid
is 110km/uur en dat kan maar op korte stukken. Vaker mag je 70km/uur, gezien de
vele heuvels en bochten; alle tijd dus om naar de leuke gekleurde houten
huizen te kijken.
Via de
kustroute 160 reden we over de eilanden Tjörn en Orust voor een tussenstop in
de badplaats Lysekil. Er kwamen helaas nog meer tussenstops in de lange rij
voor de pont. De vierde lading bleef het licht onverwacht lang op groen staan
en hoera – we mochten mee! Tot het licht weer op rood sprong en ik nog net op
tijd naar achteren kon rijden voordat de slagboom op de motorkap kon komen…
Het
was inmiddels 13uur en we gokten genoeg tijd te hebben voor een patatje bij de
kiosk. Een verkeerde timing want het volgende veer kwam nu sneller. Ik reed
alvast het veer op en de mannen volgden later met hun patatje. De 30Kronen voor
het veer konden we nergens betalen en voordat het licht weer op groen stond,
reed ik als een mak schaap achter de locals aan die in de rij naast mij meteen van
boord reden; er wacht thuis vast een naheffing…
Via
een landweggetje kwamen we uit op de 162 naar Lysekil, een voormalig kuuroord
met jaren 50 sfeer. Na een rondje verkenning vonden we een centraal gelegen
parkeerplek waarvandaan we naar het Pinnevik strand liepen, gewapend met
zwemkleding en handdoeken. Wat zijn we zelf toch verwend met een mooi strand…
voor dit strand vonden we het de moeite niet ons om te kleden en het water in
te gaan; het werd weer een middagdutje ;)
Zelf
heb ik nog een wandeling gemaakt over rotsen tussen twee baaien en wat nodigt
dit mooie land toch uit om foto’s te blijven maken.
Lysekil nodigt wel uit om
wat meer tijd in door te brengen dus we namen lekker de tijd om er langs de
boulevard te lopen en op het marktplein zalig te borrelen en te eten. Via het
leuke oudste stadsdeel (Gamla Stan) kwamen we weer bij de auto uit.
Onze
eerste vakantiewoning staat op Tanum Strand bij Grebbestad. Door de hoge
temperatuur en prachtige route er naar toe langs het water kun je je zo wanen
bij een Italiaans meer, mede gezien de zeer bruine, slanke en sportief ogende
mensen die je hier ziet. Het enige verschil zijn de blonde koppies.
Ons
vakantiehuis heeft een rustige ligging en mooi vrij uitzicht. 100 meter verder
is het strandje en een haven. Het huisje is heel simpel van indeling met zomers
Ikea, ruime complete keuken, prima douche en bed. Meer hebben we niet nodig.
Inventief
als we zijn, gingen stoelen, leeswerk en wijn mee naar het strandje waar we
bleven tot de zon rond 23.00 uur onder ging.
Het
was een prachtige eerste vakantiedag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten